Stairway to Buddha...

Vanuit Xi’an zijn we verder gereisd naar Emei Shan. Emei Shan is een 3099 m hoge berg die door Boeddhisten en Taoïsten als heilige berg beschouwd wordt. We hadden gelezen dat het een mooie berg was om te beklimmen en dat je er ongeveer 3 dagen voor uit moest trekken. Omdat we allebei al wel meerdere bergen beklommen hadden maar nog nooit een echte meerdaagse tocht hadden gedaan leek ons dit wel een leuk idee. Op de berg liggen meerdere kloosters, tempels en hotels waar je kunt overnachten.
De nacht van te voren hebben we in een hostel aan de voet van de berg geslapen en hebben we van andere reizigers en de staff van het hostel tips gekregen over welke route we het beste konden nemen, waar we het beste konden slapen, etc. Ook hebben we gezellig zitten kletsen met twee Zweedse jongens en een Nederlander die met zijn drieën vrijwilligerswerk deden in een pandareservaat in de buurt. Zij waren echter van plan om de berg in 2 dagen te beklimmen dus zij namen een andere route en de bus en de gondel.
’s Morgens zijn we vroeg opgestaan en hebben we onze grote backpacks in het hostel achtergelaten. Om kwart voor 8 waren we al onderweg. Net als bij de berg bij de Shaolin Tempel bestond de route hier ook weer uit een stenen pad met heel veel trapjes. Al snel raakten we aan de praat met een Chinese man van 70 die dagelijks een deel van de berg beklom om op gewicht te blijven. Hij stond erop ons een bamboe wandelstok te kopen, ook al hadden we daar eigenlijk geen behoefte aan. Het was echter onbeleefd om te weigeren, dus we hebben hem maar aangenomen en hij bleek achteraf handig van pas te komen. Bij de eerste tempel keerde de man om en zijn we alleen verder gelopen. De natuur op de berg was echt schitterend. We hadden het gevoel alsof we door een tropisch regenwoud aan het lopen waren. Het was overal erg groen en de luchtvochtigheid was erg hoog. Naast de mooie natuur kwamen we ook dieren tegen. We hebben hele mooie vlinders gezien, maar ook wandelende takken van zo’n 15 cm lang, grote spinnen en grote insecten die lijken op een vliegend hert en die letterlijk het geluid produceren van mijn vaders cirkelzaag. Nasty! Daarnaast zijn we onderweg 1 slangetje tegen gekomen en ontelbare apen. De apen leven in het wild op de berg, maar er is een bepaald gedeelte waar ze gevoerd worden en waar ze veel tammer en brutaler zijn dan op de rest van de berg. Daar gebeurde het dus dat er bij ons allebei een aap in de nek sprong en zelfs een van onze waterflessen uit de rugzak trok en meenam. In de waterflesjes en colaflesjes bijten ze een gaatje en dan drinken ze het vervolgens op. Slimme beesten, maar aangezien je niet weet of ze rabiës hebben had ik het er niet zo op en daarbij kwam de wandelstok goed van pas! Om ze af te schrikken, niet te slaan natuurlijk!
Vanaf de voet van de berg tot aan de top, de Golden Summit, was het 52 km klimmen. De eerste dag hebben we zo ongeveer 40 km afgelegd. Het was wel zwaar om trap na trap te beklimmen, zeker in de hitte, maar omdat de natuur en het uitzicht zo mooi was, was het dit zeker waard. Rond 5 uur kwamen we bij een tempel aan waar we besloten te gaan slapen. We kozen de goedkoopste kamer, een slaapzaal voor 5 euro p.p. per nacht. En tot onze verbazing stonden de 2 Zweedse jongens en de Nederlander opeens ook voor onze neus en bleven ze in dezelfde kamer slapen! De slaapzaal in de tempel was simpel, net als het kloosterleven. In de kamer stonden aan de ene kant 3 bedden naast elkaar (met 6 kussens erop), aan de andere kant 4 bedden (met 8 kussens erop) en nog 2 losse bedden. De andere jongens hadden de 3 bedden in beslag genomen en wij samen 2 van de 4 bedden aan de andere kant. Opeens kwam echter de vrouw van de tempel binnen en begon te wijzen dat Bart en ik ook aan de andere kant moesten slapen. Het was dus de bedoeling dat je met 2 personen op 1 bed sliep en op de 4 bedden aan onze kant moesten nog 8 Chinezen komen te liggen!
Right... dat was even slikken, maar gelukkig zijn Zweden net zo mondig als Nederlanders en hebben we even duidelijk gemaakt dat een eigen bed wel wenselijk was. Als je met zijn tweeën op een bed sliep betekende dat namelijk dat 1 van de 2 tussen 2 bedden inlag, op de houten randen van de bedden.
Gelukkig kon ze ergens anders nog andere bedden vinden en hoefden we maar met zijn vieren 3 bedden te delen. Nou ja, “bed” is eigenlijk een groot woord. Het zag eruit als een bed, maar het was een houten plank met wat rieten matjes erop en daarbovenop een laken wat eruit zag alsof het eens per jaar gewassen werd. Omdat het zo keihard en vies was zijn we allemaal maar op de deken gaan liggen in plaats van eronder. Weer een hele ervaring, maar we hebben wel een gezellige avond gehad met de jongens. ’s Avonds kwam de monnik onze kamer nog even binnen en vertelde hij dat dat de mannenkamer was en dat ik in mijn eentje naar de vrouwenkamer zou moeten. Omdat ik dat wel ongezellig vond en omdat er later nog een ander meisje op de mannenkamer kwam ben ik maar gebleven, maar dat meisje bleek later toch ergens anders te slapen dus had ik die nacht een harem met Chinese, Nederlandse en Zweedse mannen ;)
Na het ontbijt zijn we om 8 uur weer verder getrokken. De jongens waren op weg naar beneden en wij op weg naar de top. Ons plan was om bij de top aan te komen en daar te overnachten om de zonsondergang te kunnen zien. Het was nog een steile klim en doordat we al in de wolken terecht waren gekomen was het uitzicht minder mooi als op de eerste dag. Op ong. 2500m hoogte lag een busstation waar de meeste Chinezen aankwamen. Vanuit daar moest je nog een klein stuk klimmen en dan kon je kiezen of je de gondel verder omhoog pakte of omhoog liep. Vanaf het busstation werd het dus erg druk op de route vol met Chineze vrouwtjes op hakken die volgens Bart gekleed waren om naar de paardenraces te gaan. Als je het stuk van het busstation tot aan de gondel (of zelfs tot aan de top) te ver vond om te lopen dan kon je daarvoor 2 mannetjes inhuren die je in een soort draagstoel naar boven tilden. Het zag er niet uit en kostte heel veel geld, maar het was verbazend hoeveel mensen we nog zijn tegengekomen die dit deden.
Moe maar voldaan kwamen we rond 12 uur bij de top aan! De Golden Summit heeft zijn naam waarschijnlijk te danken aan het grote gouden Boeddhabeeld en de gouden tempel die bovenop de top staan. Helaas was het uitzicht minimaal omdat we helemaal in de wolken zaten. Bij helder weer schijnt het geweldig te zijn en schijn je richting Tibet een 7 km hoge berg te kunnen zien liggen!
Omdat de top ons nogal tegenviel en omdat het er veel te toeristisch was (en mensen weer de hele tijd met ons op de foto wilden), besloten we om daar niet te overnachten maar om weer af te dalen en ergens halverwege op de berg te overnachten. Na 1,5 dag klimmen werd het langzamerhand toch steeds zwaarder en kregen we er nog een flinke stortbui op de koop toe.
Rond 6 uur ’s avonds waren we dus blij dat de “Elephant Bathing Pool Monastery” in zicht kwam! Dit klooster was wat groter als die van de nacht ervoor en gelukkig hadden we hier een eigen bed. We konden meteen aanschuiven voor het diner (rijst met verschillende soorten groente) en raakten aan tafel aan de praat met 4 Amerikanen die in Amerika al langere tijd Chinees hadden gestudeerd en nu voor een studiebeurs een paar maanden in Chengdu Chinees aan het leren waren. Met hun hebben we ook weer een gezellige avond gehad en hebben we nog wat biertjes gedronken bij een klein kioskje 5 minuten van het klooster af. Maar omdat de monniken in het klooster alweer om 5 uur ’s morgens opstaan zijn we op tijd naar bed gegaan. En dat was verstandig aangezien onze kamer vlak boven de tempel lag waar ze hun ochtendgebed (incl. gezang en getrommel) hielden. Wel speciaal om een keer mee te maken!
De derde dag was het zwaarst. Gelukkig hoefden we die dag maar ong. 25 km af te leggen, maar onze kuitjes begonnen langzaam aan een beetje te protesteren. We kregen dus langzaamaan een steeds meer Chinees looptempo in plaats van een Nederlands looptempo en waren blij dat we rond een uur of 4 weer in het hostel aankwamen! Ironisch genoeg kregen we een kamer op de vierde verdieping en was het traplopen dus nog niet afgelopen.
Het was een superleuke en mooie tocht en het lijkt ons erg gaaf om nog veel meer van dit soort tochten te gaan lopen! In Nepal zullen daar wel veel mogelijkheden toe zijn en in Tasmanië willen we misschien de beroemde Overlander Track gaan lopen. Gisteren hebben we lekker gerelaxt en zijn we met een Franse kerel gaan lunchen in Emei shan. Hij kende daar een goed restaurantje, en hij kon goed chinees spreken en redelijk lezen, dus we hebben een beetje les gehad in Chinese menukaarten en hij heeft ons ook wat gerechten aangeraden die je overal kan bestellen en altijd wel lekker zijn. Deze lunch bestelde hij wat specialere dingen: maag en tong, en beide waren heerlijk! Daarna zijn we naar de Hot Springs gegaan, een aantal zwembaden met mineralen e.d. die goed moeten zijn tegen de spierpijn! We zullen zien!
Vandaag trekken we verder richting de stad Chongqing, waar we 1 nachtje zullen slapen en morgenavond pakken we vanuit daar de nachttrein naar Guilin, een stad in het zuiden van China in het karstgebergte.
See you next time!